Cześć, jestem Florek - mam dom

Hej, jestem Florek i jestem starszym pieskiem, który wiele przeszedł w swoim życiu zanim trafiłem pod opiekę fundacji. Należałem do kobiety, która nigdy o mnie nie dbała, a jednak kochałem ją z całego serca. Pomimo że kaszlałem i dusiłem się codziennie biegłem za jej rowerem. Sąsiedzi, a nawet jej własne dzieci zgłaszały, że muszę całymi dniami w upały i mrozy siedzieć przed blokiem i nie jestem wpuszczany do domu niby za karę… ale nie wiedziałem za co :( Na pierwszy rzut oka było widać, że jestem chory - wyłysienia na szyi, kaszel, charczenie, olbrzymi guz na jądrze. Właścicielka nie umiała dostarczyć dowodów leczenia. Po wywiadzie okazało się, że nie leczyła mnie po prostu. Ja to wiedziałem, ale nie umiałem powiedzieć. Na szczęście z pomocą dorosłych dzieci właścicielki udało się ją namówić na dobrowolne oddanie mnie. Dzięki temu jestem zdiagnozowany i leczony. Mieszkam w domu tymczasowym, gdzie mam cudowną opiekę. Niestety na początku nie wiedziałem, że ręka ludzka nie tylko bije, ale też głaszcze. Na każdy przejaw miłości reagowałem lękiem i warczeniem, ale teraz chodzę za moją opiekunką krok w krok. Kocham ja bardzo za miłość, za to, że dzięki niej już nic mnie nie boli. Teraz rozmarzyłem się o dom stałym, takim za zawsze, gdzie będę miał opiekę człowieka i on będzie tylko mój! Czy na jesień życia zdarzy się cud?