Cześć, jestem Staś - mam dom

Może nie jestem już najmłodszy i nie będę zabawiał Cię szczenięcymi wygłupami... Może nie mam owczarkowatych uszu i nawet odrobinę nie przypominam yorka... Za to na pewno mam olbrzymie serce, które pokocha każdego, kto okaże mi nawet choć miłości... Jestem Staś, mam 9 lat i od niedawna swój pierwszy dom. Dom tylko tymczasowy, który powinienem niebawem opuścić, bo na wolne miejsce czekają kolejne psiaki do uratowania. W schronisku w Radysach przeżyłem ciężkie 4 lata. Ponad 1500 dni bólu i strachu. Wyszedłem stamtąd obolały, cały w strupach i ranach - pogryziony przez inne psy. Mimo to uśmiechałem się od ucha do ucha, bo wiedziałem, że będę już kochany i bezpieczny. Dostałem w prezencie nowe życie! Takie z leniwym wylegiwaniem się na słońcu w ogródku... z długimi spacerami kilka razy dziennie... z człowiekiem, w którego mogę wtulać się tak długo, ile zapragnie moja psia dusza... Moja opiekunka mówi, że mój wiek to tylko nic nieznacząca cyfra. Ja teraz też tak uważam! Mam nowe życie i wypatruję w nim już tylko swojego opiekuna. Osoby, która pokocha mnie całym sercem i której nie będzie przeszkadzał mój lekko posiwiały pysk. Kogoś, kto pokocha akceptującego wszystkich i wszystko Stasia... Zawołasz mnie? Bo ciągle nie wiem jeszcze, w którą stronę mam biec... Ściskam mocno i pozdrawiam- Twój czekający Staś ps. Mieszkam w Trójmieście i najchętniej tu znalazł bym swoje miejsce na zawsze.