Cześć, jestem Maja - mam dom

Cześć, jestem Maja i mam 5 miesięcy. Pamiętam, że na początku nie było fajnie, miałam jakiś tam dom, ale jedzenie było marne, mało spacerów, nie miałam się z kim bawić, dzieci mi dokuczały, a na końcu ta niemiła pani wyrzuciła mnie z auta na drugim końcu miasta. Błąkałam się kilka dni sama, byłam głodna, chciało mi się pić, aż w końcu trafiłam za schroniskowe kraty. Tam też mi się nie podobało. Ale mój los się odmienił! Trafiłam na fajnych ludzi, którzy mnie uratowali, wyleczyli i odkarmili. Ci ludzie mówią, że fajny i pogodny ze mnie psiak, podobno szybko się uczę. Potrafię już siadać, warować, robić kółeczko, przybiegać na zawołanie i rozumiem słowo „nie”. Cały czas pracują ze mną nad treningiem czystości, ale mówią, że idzie bardzo dobrze. Kocham dzieci! W moim obowiązku jest przywitanie każdego chłopca i każdej dziewczynki, którą spotkam na osiedlu i poza nim. Inne psy lubię bardzo, ale czasem trzeba mnie przypilnować, bo chciałabym się bawić bez końca, a nie wszyscy psi koledzy to lubią. Ludzie też są w porządku, ale wiadomo, najfajniejsze są dzieci i inne psy. W domu bawię się tylko swoimi zabawkami (najfajniej rozpruwa się misie), gryzę kości i zachowuję się spokojnie, pod warunkiem, że przynajmniej przez godzinę dziennie mogę pobiegać sobie luzem i bawić się z innymi psami. Niestety nie wiem, jak zachowuję się całkiem sama, bo do tej pory zawsze zostawały ze mną dwie psie koleżanki, z którymi bawiłam się pod nieobecność naszej opiekunki. Nadaję się do domu ze starszymi dziećmi, które będą wiedziały, ze ręce to nie zabawka (ja czasem zapominam, ale wtedy szybko dostaję w zamian jakąś fajną zabawkę). Polecam się gorąco- Majeczka.