Cześć, jestem Misia - mam dom

Jestem Misia... Mam 5 lat... Może nawet trochę mniej, a może i więcej... Nie wiem i nie mam nikogo, kto mógłby mi powiedzieć. Chyba miałam kiedyś już dom, chyba... nie pamiętam... 3 lata błąkałam się po terenie szpitala w Warszawie. Dobre dusze wystawiały mi miski z jedzeniem, tylko dzięki temu udało mi się przeżyć. Wielokrotnie podejmowano próby złapania mnie, ale bałam się panicznie tych ludzi, ich wzroku, ich dotyku, lęk mnie paraliżował. Kiedy urodziłam maluchy przestało być już tak łatwo. Złapano mnie i teraz wiem, że był to najlepszy dzień w moim życiu. Mieszkam w domu tymczasowym, domu, który zwalczył wszystkie moje lęki i strach przed człowiekiem. Pokolorował na nowo moje życie, wpisał do mojego scenariusza rozdziały ze szczęśliwymi zakończeniami. Dzień po dniu, krok po kroku... jestem coraz bliżej normalnego, psiego życia. Chciałbyś podarować mi dom? Sięgam do połowy łydki, ważę 6 kg. Pięknie chodzę na smyczy, reaguję na przywołanie. W domu zachowuję czystość, w samochodzie jestem grzecznym pasażerem. Kiedy zostaję sama w domu, nie niszczę niczego i nie szczekam. Jestem oswojona z ruchem miejskim, lubię inne zwierzaki. Pies idealny, prawda? Pokochasz?