Cześć, jestem Cosmitka

Jestem tak mała i urocza, jak ciepła kruszonka na delikatnej szarlotce. Mam kosmiczną walkę ducha i chęć życia - stąd moje imię. Na własnej skórze doświadczyłam koszmaru - żyłam, wraz z ponad 25 innymi kotami, przez wiele miesięcy w opuszczonym mieszkaniu, wypełnionym po brzegi odchodami, śmieciami i insektami. Musiałam walczyć o przetrwanie. I udało mi się. Trafiłam do domu tymczasowego wspaniałej osoby, dzięki której ze skulonej, trzęsącej się ze strachu brudnej i skołtunionej kulki, stałam się kotką lubiącą zabawę i skakanie. Choć nadal jestem zdystansowana i nieufna, rozkręcam się w zawrotnym tempie. Zaczynam zaczepiać inne koty i uprawiam parkour po kartonach. Mam ogromny apetyt, odbieram smaczki z ręki i zupełnie nie boję się tak blisko podejść do człowieka. Oprócz mocy kosmicznych, mam też zdolności muzyczne, otóż moim ulubionym miejscem do odpoczynku i spania jest kartonowe radyjko, a uwielbiam ostrzyć pazury na kartonowej płycie winylowej, którą z zawzięciem wyciągnęłam spod szafy – zakurzoną, ponieważ żaden inny kot nie był tym zainteresowany. To jest niesamowite, bo choć nie miałam gdzie się nauczyć, ostrzę pazurki wyłącznie na drapakach. Jestem ciekawska i coraz więcej miejsc odwiedzam w mieszkaniu. A energii mam tyle, że mogłabym zasilać całą Warszawę. Ale wystarczy, że będę mogła zasilić rodzinę, która będzie chciała mnie adoptować. Aura, którą wytwarzam – jeszcze rzadko, ale coraz częściej - ugniatając kocyk, jest tak przyjemna i silna, że można się zupełnie w tym zatracić, chwilo trwaj! Załatwiam się wyłącznie do kuwety. Szukam domu z innymi kotami najlepiej, ponieważ wiele się od nich uczę przez obserwację. Mam jeden minus - przez słabe warunki życia mam kłopot z nerkami - przyjmować leki i suplementy wspomagające pracę nerek.