Zabawy przedmiotem
Podstawową motywacją większości kocich zabaw jest instynkt łowiecki i zachowanie łowieckie, takie jak podchodzenie, skoki, chwytanie i „zabijanie” zdobyczy. Chęć zabawy przedmiotami można doskonale wykorzystać do nawiązania kontaktu z kotem, zwłaszcza takim, który jest wycofany lub nieufny wobec nowych osób.
Zabawy lokomotoryczne
Zabawy lokomotoryczne to przede wszystkim skoki, bieganie i wspinanie się. Kociaki i młode koty mają niespożytą energię w tego rodzaju aktywności, co może czasem być powodem kłopotów i zniszczeń, kiedy uczepiony obrusa kot ściąga na podłogę filiżankę z kawą. Doświadczeni kociarze potrafią zapobiec takim nieszczęściom, zabezpieczając mieszkanie i ukierunkowując kocie harce na bezpieczniejsze obiekty, na przykład kocie meble lub część pokoju oddaną do dyspozycji kotów.
Zabawy społeczne z innymi kotami
Koty często gonią za sobą i wzajemnie na siebie polują. Tego rodzaju społeczne zabawy kociaków w miocie pozwalają im nauczyć się reagowania na siebie. Kocięta bawią się najchętniej i najczęściej między 9. a 14. tygodniem życia, potem zabawy między kotami są znacznie rzadsze. Niekiedy zabawy młodych kotów wyglądają na bardzo brutalne. Kociak skrada się, by następnie rzucić się na swojego brata z całym impetem i ugryźć go boleśnie. Ponieważ takie ugryzienie spotyka się ze zdecydowaną i natychmiastową reakcją, kot uczy się, jak hamować swoje zapędy i panować nad siłą gryzienia czy drapania w zabawie.
Kocięta nie mające rodzeństwa i uczące się zabaw jedynie od matki lub kocięta zabrane zbyt wcześnie z gniazda, nie mają okazji, by nauczyć się zabaw w ważnym czasie socjalizacji. Skutkuje to mniejszą chęcią do zabaw i kontaktów socjalnych w przyszłości, koty te są też zwykle mniej przyjazne wobec przedstawicieli swojego gatunku. Mogą także nie umieć hamować siły gryzienia czy wbijania pazurów w ludzkie ręce.
Andrzej i Olimpia Kłosińscy
